W niedzielę, 1 czerwca 2025 roku, wspólnota gromadząca się przy kościele dojazdowym w Nakle przeżywała doroczną Uroczystość Odpustową, radując się z Wniebowstąpienia Pana Jezusa. Uroczystej Mszy Świętej przewodniczył i wygłosił homilię ks. Jan Dąbal, proboszcz parafii w Dydni.
Suma odpustowa była wspólnotowym dziękczynieniem za miniony rok – od ostatniej uroczystości odpustowej, którą przeżywaliśmy w szczególnej atmosferze Nawiedzenia Obrazu Najświętszego Serca Pana Jezusa, oraz za lokalne nawiedzenie „domowych kościołów” w ostatnich miesiącach, gdy rodziny Nakła i Starzawy przyjmowały w swoich domach kopie obrazu.
Było to także dziękczynienie naszych duszpasterzy, którzy, koncelebrując Mszę Świętą, dziękowali Panu Bogu za udział w Chrystusowym Kapłaństwie: ksiądz proboszcz Leszek Wałczyk – w 31. rocznicę swoich święceń, oraz ksiądz kanonik Jan Bawoł – w 48. rocznicę swojej konsekracji.
Opierając się na słowach z kolekty przeżywanej uroczystości: „Boże, wniebowstąpienie Twojego Syna jest wywyższeniem ludzkiej natury. Spraw, abyśmy pełni świętej radości składali Tobie dziękczynienie i umocnij naszą nadzieję, że my, członkowie Mistycznego Ciała Chrystusa, połączymy się z Nim w chwale” – kaznodzieja przypomniał nam, że dzięki Męce, Śmierci, Zmartwychwstaniu i Wniebowstąpieniu Chrystusa nasza ludzka natura, której uczestnikiem był także Chrystus, została wyniesiona do najwyższej chwały, a Bóg, choć wstąpił do Nieba, nigdy nie zostawił nas samymi.
Spójrzcie na krzyż, który, choć przyozdobiony czerwoną stułą, jest symbolem Śmierci Chrystusa, a obok niego stoi świeca paschalna, przypominająca nam o jeszcze większej prawdzie – że Chrystus nie tylko umarł, ale Zmartwychwstał i Żyje.
W okolicznościowej homilii kaznodzieja podkreślił znaczenie Bożego Prawa wynikające ze słów Dekalogu, zwracając uwagę na miłość i szacunek do rodziny, macierzyństwa i ojcostwa. Podkreślił również, że chrześcijanin nie może zgadzać się na niszczenie świętości ludzkiego życia – zarówno w wymiarze społecznym, jak i indywidualnym.
Kiedy szatan oskarża nas przed Panem Bogiem, to Jezus pokazuje nam, że jesteśmy prawdziwie odkupieni, a świętość to nic innego jak zwyczajne życie, ale życie na wysokim poziomie – przypomniał.
Wśród udzielonych wskazówek celebrans przypomniał nam, że Eucharystia jest prawdziwą Ofiarą Chrystusa, która nas uświęca i pomaga wypełniać swoje powołanie i wynikające z niego zadania. Wspomniał też postać błogosławionego Carla Acutisa, pierwszego świetego z najmłodszego pokolenia, który pokazuje współczesnemu człowiekowi, że walka o czystość i trwanie w łasce Bożej jest możliwa do osiągnięcia.
Może twój mąż lub żona, lub dorastające dzieci nie przychodzą na Eucharystię. Bo oni jej nie rozumieją i znudziło im się stanie w kącie. Przestali się karmić Ciałem Jezusa i nie mają siły, aby wierzyć i zobaczyć w tym kawałku chleba coś więcej niż opłatek – ciało żyjącego Pana – kontynuował kaznodzieja. Zauważył przy tym, że to właśnie brak głębokiego zrozumienia i osobistego spotkania z Chrystusem prowadzi do duchowego zniechęcenia i oddalenia od wspólnoty. Podkreślił, że naszą rolą jest nie tylko modlić się za nich, ale także być żywym świadectwem wiary, które może na nowo rozbudzić ich pragnienie spotkania z Żywym Bogiem.
Spróbujcie dziś jako uczniowie Jezusa, którzy są świadkami wniebowstąpienia Pana, wpatrywać się w górę i widzieć piękne swoje człowieczeństwo odrodzone przez Jezusa Chrystusa - zakończył odpustowe rozważanie, pozostawiając nas z nadzieją i zadaniem osobistego nawrócenia.
Po zakończonej Eucharystii, wierni, klęcząc przed Najświętszym Sakramentem, modlili się Litanią do Najświętszego Serca Pana Jezusa, rozpoczynając tym samym miesiąc czerwiec, poświęcony szczególnej czci Bożego Serca. W słowach modlitwy dziękowaliśmy za łaskę widzialnego Kościoła – świątyni, w której możemy się gromadzić – oraz Kościoła jako wspólnoty, którą tworzymy. Liturgia zakończyła się procesją Eucharystyczną i dziękczynnym Te Deum.
Galeria zdjęć
Link bezpośredni: https://photos.app.goo.gl/TcRm8V9XTx7CXcGbA
